Wat zit er in uw eten?

Begin 2007 was Will Jansen voor een culinaire reis in Frankrijk en zag in een boekwinkel het boekje Additifs Allimentaires liggen. Hij was toen druk bezig met de Culinaire Almanak en vooral de wikkels van de kant-en-klaarmaaltijden die getest werden, hadden zijn aandacht getrokken. Op internetsites als www.aspartaam.com las hij een verontrustend verhaal over E-nummers die zonder enige terughouding aan zijn eten toegevoegd worden. Terug in het hotel begon hij het boekje te lezen. Het is geschreven door Corinne Gouget en het benoemt alle tot nu toe bekende E-nummers en hun bijwerkingen. Veertien jaar heeft Gouget onderzoeken en literatuur bestudeerd en dat alles opgenomen in een handzaam boekje. Will Jansen besloot de gids te vertalen voor de Nederlandse markt. Regelmatig kwam hij geschokt vertellen dat er zoutzuur, chloor of aluminium in zijn - en uw - eten zit. Gewoon eten dat we nietsvermoedend bij onze goed gesorteerde supermarkt kopen. En we eten zo gezond en bewust en we kopen biologisch, maar het zit echt overal in. Deze gids beschrijft alle E-nummers en hun bijwerkingen. Daar kan discussie over ontstaan, maar hoofddoel is dat mensen meer gaan nadenken over wat ze in hun mond steken. - Wij kennen ze als E-nummers en die staan op het productetiket vermeld. Maar wat weten we eigenlijk van die E-nummers? We lezen ze niet en als we ze wel lezen, weten we amper wat ze betekenen. Bovendien verwacht je niet dat de autoriteiten gif in ons eten toestaan, dus laad je argeloos je karretje vol, zegt de Française Corinne Gouget.

Gourget heeft veertien jaar lang onderzoek gedaan en de wetenschappelijke literatuur over die E-nummers uitgeplozen. Dat resulteerde in een boekje op handig zakformaat waarin alle E-nummers en hun bijwerkingen staan vermeld. Het is bedoeld om al winkelend producten te screenen op hun giftigheid. In kleuren is aangegeven wat er mee te doen. De meeste E-nummers zijn rood gekleurd en dat betekent: vermijden. Oranje wil zeggen: pas op. Slechts een kleine, groene minderheid is acceptabel.

Van de twee grootste boosdoeners ¿ aspartaam (E951) en mononatriumglutamaat oftewel vetsin (E621) ¿ is zelfs een lijst van alle producten opgenomen waarin ze zitten en welke verkrijgbaar zijn in Nederlandse en Belgische supermarkten.

Het boekje is inmiddels in het Nederlands vertaald door Will Jansen, uitgever van het culinair magazine Bouillon!. Ook Jansen weet dat de Nederlandse voedselautoriteiten E-nummers als veilig beschouwen, maar hij zet er vraagtekens bij. Ze worden in piepkleine hoeveelheden toegevoegd, dus niet schadelijk zeggen de autoriteiten. Maar sommige E-nummers zitten overal in en twintig maal per dag een piepkleine hoeveelheid is een eetlepel gif per week. En dat neemt niemand vrijwillig in, stelt Jansen in zijn voorwoord.

Wat zit er in uw eten? Uitgegeven bij Bouillon! Het kost euro 9,90 en is te bestellen via http://www.bouillonmagazine.nl/e-gids.php. - AMSTERDAM - De hoofdredacteur van het culinaire literaire tijdschrift Bouillon, Will Jansen, heeft een gidsje uitgegeven waarin hij het publiek informeert over de zogeheten E-nummers in voeding. Want lijken veel E-nummers onschuldig, volgens Jansen zijn daarbij duidelijk vraagtekens te zetten.

Chemische producten als zoutzuur, zwavelzuur en chloor nemen we dagelijks in en zijn verstopt in verse producten. ‘‘Veel mensen denken dat dat niet schadelijk is voor hun gezondheid, maar als je iedere dag tien of twintig keer van die piepkleine hoeveelheden binnenkrijgt, kom je toch op een lepel gif per week’’, aldus Jansen.

De hoofdredacteur stuitte in Monte Carlo op het boekje, dat oorspronkelijk is samengesteld door Corinne Gouget, die veertien jaar onderzoek deed naar de gevaren van E-nummers. Jansen vertaalde het. Aspartaam, dat in veel suikervrije en lightproducten zit, is volgens Gouget een sluipmoordenaar. En er worden volgens de Française al baby’s geboren met sporen van chemische producten in hun bloed. ‘‘Fabrieksmatig voedsel neemt hand over hand toe en ik wil mensen bewust maken van de gevaren hiervan’’, zegt Gouget.

Het boekje is gemaakt op pocketformaat, zodat de consument het mee kan nemen als hij boodschappen doet en zodoende meer te weten komt over die kleine letters. ‘‘Geen vrolijk gidsje, maar wie het goed gebruikt zal er alleen maar gezonder op worden’’, aldus Jansen, die het boekje verkoopt via http://www.bouillonmagazine.nl.